ജീവിതം...

ജീവിതം എങ്ങനെ ജീവിച്ചു എന്നതിനേക്കാൾ അതിലെ ഓരോ നിമിഷവും എങ്ങനെ ജീവിച്ചു തീർക്കുന്നു എന്നതിലാണു കാര്യമെന്നു തോന്നുന്നു...

വീർപ്പുമുട്ടലുകളുടെ പുകക്കുഴലിലൂടെ പുറന്തള്ളുന്നതെല്ലാം, തിരഞ്ഞു കണ്ടെത്താനാകാത്ത വിധം നിറം കെട്ട കാഴ്ചകൾ മാത്രമാണ്...

അനായാസമായി ശ്വാസമെടുക്കാൻ പോലും പറ്റുന്ന തരത്തിൽ ശുദ്ധമായ യാതൊന്നും ചുറ്റുവട്ടത്തില്ല എന്നത് ദയനീയമായി കണ്ടു നില്ക്കേണ്ടി വരുകയാണ്...

അവസാന ശ്വാസത്തിന്റെ അടുത്തെവിടെയോ വരെ ചെന്നു മടങ്ങി വരുന്ന ജീവിതമേ, ഇനിയും എത്ര നാളീ ഹൃദയത്തിന്റെ പിടച്ചിൽ കണ്ടു നില്ക്കാനാവും നിനക്ക്...

കണ്ടു കണ്ടു മതിവരുവോളവും നീ ആസ്വദിച്ചു തീർക്കൂ, എന്നിൽ നിന്നുമൂറ്റിയെടുത്തു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന എന്റേതു മാത്രമായ നിമിഷങ്ങളെയും ജീവിത സത്യങ്ങളെയും....

ഒന്നു ചിന്തിക്കൂ...

പ്രളയ ദുരിതാശ്വാസ നിധിയിൽ നിന്ന് കിട്ടുന്ന 10000 രൂപയിൽ കണ്ണുംനട്ട് മുറ്റത്തു പോലും വെള്ളം കയറാത്ത പലരും അപേക്ഷയുമായി നെട്ടോട്ടം തുടങ്ങിയതിൽ വളരെ സന്തോഷം.

അപേക്ഷ കൊടുക്കുന്നതിന് മുൻപ് ഒരു നൂറുവട്ടം ചിന്തിക്കണം ഞാൻ ആ പണത്തിന് അര്ഹതപ്പെട്ടവനാണോ എന്ന്

സർക്കാർ തരുന്നതല്ലേ എന്ന ന്യായികരണമാണ് നിങ്ങളെ ഇതിന് പ്രേരിപ്പിക്കുന്നതെങ്കിൽ നിങ്ങൾക്ക് തെറ്റി

വർഷങ്ങളായി ചെരുപ്പ് തുന്നിയുണ്ടാക്കിയ ഒരു സ്ത്രീയുടെ വിയർപ്പിന്റെ ഗന്ധമുണ്ടാവും ആ പണത്തിന്

Rcc യിൽ ചികിത്സയ്ക്കായി പോകുന്നവന്റെ കണ്ണീരിന്റെ നനവുണ്ടാവും ആ പണത്തിന്

റോഡരുകിൽ ഭിക്ഷയെടുത്ത് കിട്ടിയ ഒരു രൂപയുടെ വേദനയുണ്ടാവും ആ പണത്തിന്

വെയിലുകൊണ്ട് വറ്റിപോയ പ്രവാസിയുടെ ചോരയുടെ ഗന്ധമുണ്ടാവും ആ പണത്തിന്

നന്മ വറ്റാത്ത അനേകായിരം മനുഷ്യരുടെ പ്രാർത്ഥന കൂടിയാണ് ആ പണം

അര്ഹതയില്ലാത്തവർ വാങ്ങാതിരിക്കുന്നതും ഒരു സഹായമാണ്

അത് അർഹതപ്പെട്ട കൈകളിൽ തന്നെ എത്തിച്ചേരട്ടെ.....
Copied